จิวยี่หรือ จะริริษยาขงเบ้ง

บางทีการที่เราอ่านแล้วไม่ตีความอันใดเลย ก็จะทำให้ได้ข้อมูลเพี้ยน ๆ จากการวิเคราะห์ของบุคคล ๆ นั้น และที่จะมาเล่าให้ท่านได้ดูในที่นี้ก็เช่นกัน

ขงเบ้ง จิวยี่จากสามก๊ก 1994

สำหรับจิวยี่และขงเบ้งนั้น ในวรรณกรรมสามก๊กเขาเป็นเสมือนคู่แค้นแสนรักของสามก๊กเลยก็ว่าได้ ซึ่งเขาทั้งสองได้มีโอกาสมามีส่วนร่วมกันเมื่อครั้งสงครามเซ็กเพ็ก ที่โจโฉยกกำลังทหารบุกลงมาหมายปราบปรามเล่าปี่ ซุนกวนให้สิ้นซาก รวมแผ่นดินฮั่นให้เป็นหนึ่ง และในศึกนี้เองทำให้ขงเบ้งกับจิวยี่ต้องมาทำงานร่วมกัน เพื่อสู้โจโฉทัพใหญ่

ซึ่งในศึกนี้มีความน่าสนใจอย่างยิ่ง กล่าวคือสงครามนี้ฝ่ายพันธมิตรซุน-เล่าต้องรบทั้งศึกจากโจโฉ และศึกจากพันธมิตร ก็คือขงเบ้งซึ่งเป็นตัวแทนของเล่าปี่ และจิวยี่ซึ่งเป็นตัวแทนซุนกวน ได้รบกันเองในระหว่างศึก อย่างแนบเนียน คือจิวยี่พยายามหาทางกำจัดขงเบ้งอยู่ตลอด ๆ โดยอ้างให้ไปทำสิ่งต่าง ๆ แต่ขงเบ้งก็ไม่เคยตกหลุมเลย กลับสามารถรอดมาได้ทุกครั้ง และกองทัพของพันธมิตรซุน-เล่ายังได้ประโยชน์อีกด้วย เช่น จิวยี่มอบหมายให้ขงเบ้งไปหาเกาทัณฑ์หนึ่งแสนดอกภายในเวลา 3 วัน และขงเบ้งก็ทำสำเร็จ ทำให้กองทัพได้เกาทัณฑ์เพิ่มอีก

สมรภูมิเซ็กเพ็ก อันเป็นสมรภูมิที่ทำให้ขงเบ้งและจิวยี่ได้ร่วมงานกัน

แต่กระนั้นผู้เขียนก็มิทราบว่าการที่จิวยี่พยายามหาวิธีสังหารขงเบ้งมันเป็นการ “อิจฉา” ตรงไหน แค่พยายามฆ่าคืออิจฉาริษยาหรือ โดยจะขอบอกเหตุผลที่ผู้เขียนวิเคราะห์แล้ว มันไม่ได้เป็นการอิจฉาแต่อย่างใดเลย ขอเชิญท่านลองอ่านความคิดอ่านโง่เขลาของผู้เขียนได้ ณ บัดนี้

1. จิวยี่กับขงเบ้งในสถานะตอนนั้น จิวยี่มีสถานะที่เหนือกว่าขงเบ้ง ตำแหน่ง จิวยี่เป็นถึงแม่ทัพใหญ่ แต่ขงเบ้งเป็นเพียงที่ปรึกษาของเล่าปี่ ซึ่งในเวลานั้นไม่มีหลักมีฐานเลย ไม่มีอะไรแน่นอน ดังนั้นเรื่องสถานะจิวยี่ไม่เห็นต้องอิจฉาเลย ขงเบ้งต่างหากที่อาจจะอิจฉา

2. ความมั่นคง ก๊กที่จิวยี่ทำงานอยู่ คือง่อก๊กในเวลานั้นมั่นคงเป็นปึกแผ่น แต่ก๊กที่ขงเบ้งทำงานอยู่ หรืออาจจะไม่สามารถเรียกว่าก๊กก็ได้ เรียกว่ากองทัพพเนจรเลยยังได้ ไม่มีความมั่นคง หนีสงครามมาทั้งสิ้น

3. หน้าตา ในวรรณกรรมก็ระบุชัดว่าจิวยี่หน้าดี แถมมีเสียวเกี้ยว หญิงงามแดนใต้เป็นศรีภรรยาอีก ดังนั้นไม่จำเป็นต้องอิจฉาเรื่องหน้าตาเลย

กล่าวมาสามข้อแล้วก็สามารถสรุปได้ว่า ในด้านสถานะ สถานภาพและสิ่งต่าง ๆ ทุกอย่างของจิวยี่มีแต่เหนือกว่าขงเบ้งทั้งนั้นเลย ไม่เห็นจำเป็นต้องไปอิจฉาใครก็ไม่รู้ อยู่ ๆ ลงจากดอยแล้ว แค่นี้ก็จะอิจฉาแล้วหรือ คงไม่ใช่แล้วกระมัง

4. เหตุผลข้อนี้เป็นเหตุผลที่สำคัญ ในการเถียงว่าจิวยี่ไม่ได้อิจฉาขงเบ้ง กล่าวคือ เมื่อตอนที่ขงเบ้งไปยั่วยุซุนกวน แล้วก็ไปยุจิวยี่ จนกระทั่งสามารถทำให้ฝ่ายง่อก๊กตัดสินใจรบกับโจโฉ และซุนกวนก็ประกาศชัดเจนด้วยการฟันชอบโต๊ะเสีย แต่กระนั้นขงเบ้งก็จับได้ว่าซุนกวนยังคงลังเลใจอยู่ เนื่องจากทัพเล็กกว่ามาก ดังนั้นขงเบ้งจึงไปบอกจิวยี่ให้เกลี่ยกล่อมซุนกวนให้หายลังเล และก็เป็นจริง ทำให้จิวยี่ “ทึ่ง” ในความสามารถของขงเบ้ง จึงอยากจะให้ขงเบ้งมาอยู่ง่อก๊กด้วย จิวยี่จึงส่ง “จูกัดกิ๋น” พี่ชายแท้ ๆ ของขงเบ้ง ซึ่งรับราชการอยู่ง่อก๊กไปเกลี่ยกล่อมขงเบ้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ ดังนั้นจิวยี่เห็นว่าขงเบ้งมีปัญญาหลักแหลม จึงเกรงว่าในภายหน้าจะเป็นภัยต่อง่อก๊ก จึงได้พยายามกำจัด เมื่อกล่าวมาจิวยี่อิจฉาตรงไหน

ดังนั้นไม่ว่าจะวรรณกรรม หรือประวัติศาสตร์ก็ไม่เห็นว่าจิวยี่อิจฉาขงเบ้งเลย

เล่าสั้น ๆ มานี้ วิเคราะห์มาตรงนี้แล้ว บทวิเคราะห์นี้ก็ไม่ได้หวังให้ท่านผู้อ่านเชื่อ แต่อยากให้ท่านผู้อ่านวิเคราะห์ต่อเสียมากกว่า ถ้าวิเคราะห์แล้ว เห็นด้วยหรือเห็นต่างก็นับว่าเป็นความประสบความสำเร็จของบทความนี้จริง ๆ คือให้ท่านได้คิดตามแม้จะเห็นด้วยหรือไม่ก็ตาม ดังนั้นบทความนี้จะไม่ทั้งผิด ไม่ทั้งถูกหากแต่เป็นการวิเคราะห์ ความคิดเห็น บทวิจารณ์ของผมเท่านั้น ท่านอาจจะเห็นต่างหรือวิเคราะห์ได้ดีกว่าของผู้เขียนก็เป็นได้

David Ball
4 พฤษภาคม 57